Αν και ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε προ πολλού αναγνωρίσει πόση δυστυχία μπορούσαν να επιφέρουν τα ναρκωτικά στον άνθρωπο, η λεγόμενη ψυχεδελική επανάσταση της δεκαετίας του 1960 τον ώθησε στις πιο εντατικές εργασίες επί του θέματος. Η συλλογιστική του ήταν απλή: ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πνευματικά ελεύθερος αν είναι αλυσοδεμένος σε μια χημική ουσία. Η κατάχρηση ναρκωτικών όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο την υγεία κάποιου, αλλά επίσης και την απόδοσή του στη μάθηση, τη συμπεριφορά του, την προσωπικότητα και τη συνολική του πνευματική επίγνωση. Πράγματι, μετά από μια ανασκόπηση του 1972 ως προς το τι είχε δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη χρήση ναρκωτικών μεταξύ των νέων στη Νέα Υόρκη, άρχισε να μιλάει γι’ αυτή την επιδημία των ναρκωτικών περιγράφοντάς την ως έναν καταστροφικό κοινωνικό κατακλυσμό και είχε δίκιο – δεδομένων των όσων ακολούθησαν εκείνη την ψυχεδελική δεκαετία, περιλαμβανομένης της ανεξέλεγκτης κατανάλωσης κοκαΐνης και ηρωίνης, μαζί με όλη τη συνακόλουθη βία. Η κοινωνική καταστροφή αποδείχθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό κατακλυσμιαία. Και το πρόβλημα ούτε κατά διάνοια περιοριζόταν στα ναρκωτικά του δρόμου μεταξύ των νέων, αλλά με ένα ψυχιατρικό και φαρμακευτικό κατεστημένο να προωθεί με εμμονή φάρμακα/ναρκωτικά στη συμβατική κοινωνία, οι επιπλοκές υπήρξαν όντως πολιτιστικές.

Η λύση που πρότεινε ήταν ένα μοναδικό πρόγραμμα απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, το οποίο όχι μόνο καταπιανόταν με όλα όσα σήμαιναν τα ναρκωτικά από πλευράς διανοητικής και πνευματικής εξασθένισης, περιλαμβανομένης μιας μπερδεμένης σκέψης και μειωμένης επίγνωσης, αλλά καταπιανόταν επιπλέον με το πρόβλημα το οποίο οδηγούσε κάποιον να πάρει ναρκωτικά εξαρχής. Γιατί αν αυτό το πρόβλημα δεν επιλυόταν, όπως ανακάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, το άτομο παρέμενε παντοτινά με την αρχική κατάσταση, για την οποία τα ναρκωτικά ήταν η «λύση». Μοναδικό επίσης, στο πρόγραμμα απεξάρτησης του Λ. Ρον Χάμπαρντ, και ιδιαίτερα σχετικό αν αναλογιστούμε την επιρροή του οινοπνεύματος, της ηρωίνης, και του κρακ, ήταν το μέσο που ανέπτυξε για την εξάλειψη των πόνων του συνδρόμου στέρησης. Λόγω του ότι αυτό παραδοσιακά επιλυόταν υποκαθιστώντας απλώς τον ένα εθισμό με κάποιον άλλο, όπως π.χ., μεθαδόνη αντί για ηρωίνη, η οδύνη της στέρησης στεκόταν πάντα εμπόδιο στην απεξάρτηση των βαριά τοξικομανών. Όχι βέβαια, ότι είχαν επιτευχθεί ποτέ πολλά όσον αφορά τους υπερβολικά εθισμένους τοξικομανείς, διότι αντίθετα από τους περιστασιακούς χρήστες, οι τοξικομανείς σπανίως διέθεταν τα μέσα για να πληρώσουν αυτό που πλασάρεται ως βοήθεια σε μια συνηθισμένη κλινική απεξάρτησης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, με το συνδυασμό των συμπληρωμάτων διατροφής και των θεραπευτικών ασκήσεων, που ανακάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, ο εφιάλτης της στέρησης των ναρκομανών δεν υπάρχει πια.

Μέχρι σήμερα, οι μέθοδοι απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, τις οποίες ανακάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, χρησιμοποιούνται σε περισσότερες από 50 χώρες σε όλο τον κόσμο και έχουν απελευθερώσει με επιτυχία δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους από τον εθισμό στα ναρκωτικά. Οι μέθοδοι του Λ. Ρον Χάμπαρντ χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από το διεθνές δίκτυο απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, το Νάρκωνον (που σημαίνει, στα αγγλικά, Χωρίς Ναρκωτικά). Έχοντας γενικά επαινεθεί για τη μοναδική του αποτελεσματικότητα, το Νάρκωνον έχει να επιδείξει τουλάχιστον πενταπλάσια ποσοστά επιτυχίας από όλα τα υπόλοιπα προγράμματα απεξάρτησης. Έχει διαπιστωθεί ότι όσοι ολοκληρώνουν με επιτυχία το πρόγραμμα Νάρκωνον είναι όχι μόνο απαλλαγμένοι από τα ναρκωτικά, αλλά και από την εγκληματικότητα. Για παράδειγμα: μια πρώτη μελέτη αποκάλυψε ότι πριν από το πρόγραμμα Νάρκωνον, 73 τοις εκατό των τοξικομανών επίσης πουλούσαν ναρκωτικά. Μετά την ολοκλήρωση των άλλων προγραμμάτων απεξάρτησης, το 50 τοις εκατό των ατόμων στα οποία έγινε έρευνα συνέχισαν να πουλάνε ναρκωτικά. Σε μια παρόμοια ομάδα τοξικομανών που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα Νάρκωνον, κανείς δεν πούλησε ξανά ναρκωτικά. Παρομοίως, ενώ άλλα προγράμματα μπορούσαν να μειώσουν τα εγκλήματα που σχετίζονταν με ναρκωτικά κατά 40 τοις εκατό, εκείνοι που ολοκλήρωσαν το πρόγραμμα Νάρκωνον έπαψαν τελείως να διαπράττουν εγκλήματα.

Και τα πενήντα επτά κέντρα Νάρκωνον, κατάλληλα για διαμονή, αναφέρουν ομοίως αξιομνημόνευτα αποτελέσματα για τα χιλιάδες άτομα που υποβάλλονται στην αγωγή κάθε βδομάδα. Δεν είναι περίεργο λοιπόν, ότι το πρόγραμμα Νάρκωνον είναι διαπιστευμένο από την έγκυρη Επιτροπή για τη Διαπίστευση Εγκαταστάσεων Απεξάρτησης (CARF – Commission for Accreditation of Rehabilitation Facilities) ως σημείο αναφοράς για όλα τα προγράμματα απεξάρτησης.